Kambur Dede Masalı

Maviokul.Com

8 Görüntülenme
0 Yorum

Yöneticiye Bildir

Kambur Dede Masalı

Kambur Dede Masalı

Çok uzaklarda, yemyeşil tepelerin nazik yamacına kurulmuş, zamanın yavaş aktığı, sakin ve huzurlu bir köyde, oldukça yaşlı ve bedeni bükülmüş, kambur bir dede yaşardı. Köy halkı ona sevgi ve biraz da içten gelen bir şefkatle "Kambur Dede" diye seslenirdi. Yılların getirdiği yorgunluğu, toprağın zahmetini ve hayatın getirdiklerini adeta sırtında taşıyan Kambur Dede, bedeni bükülmüş olsa da, gözleri hala hayat dolu parıldayan, yüzü derin bilge çizgilerle bezenmiş, alçakgönüllü ve içi sevgi dolu bir adamdı. Köyde herkes ona büyük saygı duyar, bilge sözlerine kulak verir, her hareketini dikkatle izlerdi. Ancak bedeninin o bükülmüş, nazik kambur halini gördüklerinde içlerinde tarifsiz bir hüzün uyanırdı; sanki hayat ona adil davranmamıştı diye düşünürlerdi, oysa bilmezlerdi ki o kamburluk, yıllar boyu sevgiyle toprağa eğilmenin, şefkatle narin fideleri dikmenin, her tohumu özenle toprağa emanet etmenin bir izi, bir madalyasıydı.

Kambur Dede, her gün güneşin ilk altın ışıkları henüz dağların ardında belirmeden uyanır, küçük, mütevazı evinden çıkar ve hemen yanı başındaki bahçesine geçerdi. Parmakları toprağın serin, nemli dokusunu hisseder, bükülmüş sırtıyla nazikçe eğilerek narin fideleri, topraktan yeni çıkan başakları okşardı. O, toprakla, bitkilerle, ağaçlarla ve ormanın küçük sakinleriyle eşsiz, derin bir bağ kurmuştu. Bitkilerin sessizce büyüyüşünü duyar, rüzgarın dallar arasında taşıdığı fısıltıları anlar, kuşların neşeli şarkılarından günün nasıl geçeceğini, havanın nasıl olacağını bilirdi. Yılların ona öğrettiği derin deneyim, doğayla kurduğu bu özel iletişim ve toprağa duyduğu sarsılmaz sevgi, Kambur Dede'yi köyün en bilge, en saygı duyulan kişisi yapmıştı. Anlattığı hikayeler, sadece geçmiş maceralar, eski efsaneler değil, aynı zamanda hayatın ta kendisi, doğanın döngüsü, sabır, emek ve koşulsuz sevgi üzerine kurulu derin, anlamlı dersler barındırırdı. Köy halkı, akşamları işlerini bitirdikten sonra, onun küçük evinin önünde, çoban ateşinin etrafında veya ay ışığının altında toplanır, adeta nefeslerini tutarak onun o tatlı, bilge sesinden dökülen, ruhlarına iyi gelen hikayeleri dinlemekten büyük keyif alırdı.

Köyün sakin ve huzurlu yaşamı, bir gün köy meydanına asılan renkli ve dikkat çekici bir duyuruyla hareketlendi. Köyün ileri gelenleri, halk arasında "En Güzel Bahçe" yarışması düzenleneceğini ve kazanan kişinin büyük, herkesin imreneceği bir ödül alacağını ilan etmişlerdi. Bu haber tüm köylüyü büyük bir heyecan ve tatlı bir rekabet duygusuyla doldurdu. Herkes kendi bahçesini en gösterişli, en göz alıcı, en kusursuz hale getirmek için kolları sıvadı. Uzak diyarlardan getirilen, adları bile bilinmeyen nadir ve pahalı çiçekler, parlak renkli yapay süslemeler, göz kamaştıran heykeller, kusursuzca biçilmiş çitler... Köylüler, bahçelerini adeta bir sanat eseri gibi, ama biraz da komşularını etkilemek ve jüriye kendilerini kanıtlamak için, gösterişe odaklanarak hazırlıyorlardı. Herkes kendi bahçesinin en iyisi, en güzeli olması için gece gündüz çabalarken, bu telaşın ortasında, Kambur Dede'nin küçük bahçesi pek dikkat çekici, hatta neredeyse fark edilmez duruyordu. Diğer bahçelere göre belirgin şekilde daha küçük, daha mütevazı ve daha sadeydi; ne gösterişli heykeller vardı ne de parlak süslemeler. Sadece toprağı usulca bellenmiş, bazı narin fideler toprağa emanet edilmişti, hepsi bu. Kambur Dede, yarışmaya katılma konusunda da herhangi bir istek göstermemişti, sanki bu rekabetin dışında kalmayı tercih ediyordu.

Nihayet büyük yarışma günü geldiğinde, köy meydanı rengarenk çiçeklerin ve süslemelerin cümbüşüyle dolup taşmıştı. Köylüler, aylar süren emekle özenle süsledikleri bahçelerini sergilemek için büyük bir heyecan, gurur ve biraz da gerginlikle oradaydı. Rengarenk çiçek demetleri, kusursuz çimler, göz alıcı düzenlemeler... Herkes bahçesinin jüri ve diğer köylüler tarafından en çok beğenilmesi için son rötuşları yapıyor, bitkilerin yapraklarını parlatıyordu. Jüri üyeleri, bahçeleri tek tek gezerek dikkatle inceliyor, notlar alıyordu. Başlangıçta jürinin dikkat ettiği şeyler, bahçenin büyüklüğü, çiçeklerin parlaklığı, süslemelerin özgünlüğü, düzenlemenin kusursuzluğu gibi daha çok dışsal, yüzeysel güzelliklerdi. Kambur Dede ise yarışmaya katılmamıştı, kimseye haber vermemişti. Yarış alanından biraz uzakta, köyün kenarındaki büyük, yaşlı bir meşe ağacının gölgesinde, yüzünde derin çizgilerin arasında parıldayan, bilge, sakin bir gülümsemeyle sessizce oturuyor, etrafındaki telaşı, gösterişi ve tatlı rekabeti izliyordu. Sanki bu yarışın, bahçelerin gerçek, içsel güzelliğini ölçmek için yeterli olmadığını en başından beri biliyormuş gibiydi.

Jüri tüm bahçeleri gezmiş, puanlarını vermiş, kazananı belirlemek üzere bir köşeye çekilmişti. Köylüler kendi aralarında hararetle kimin kazanacağını, hangi bahçenin en çok puan aldığını tartışırken, içlerinde bir merak uyanmıştı. Yarışmaya katılmayan, ama doğayla eşsiz bir bağı olduğu bilinen Kambur Dede'nin bahçesi nasıldı acaba? Her ne kadar yarışmada olmasa da, onun toprakla fısıldaştığına inanılırdı. Bir grup köylü, bu tarifsiz merakla Kambur Dede'nin, köyün biraz dışında, patika bir yolun sonunda yer alan küçük evinin yanındaki bahçesine gitmeye karar verdi. Oraya vardıklarında, bahçenin kapısından içeri adım attıkları anda, gördükleri karşısında adeta nutukları tutuldu, büyük bir şaşkınlık ve hayranlık yaşadılar. Kambur Dede'nin bahçesi, diğer köylülerin gösterişli bahçelerine göre gerçekten daha küçük, daha mütevazı ve dışarıdan bakıldığında daha sadeydi. Ama içeri adım attıklarında, onları saran hava, hissettikleri duygu tamamen farklıydı. Bahçe, kelimelerle anlatılması zor, yaşayan, nefes alan, doğal bir güzellikle, bir yaşam sevinciyle, bir huzur duygusuyla doluydu. Her köşede, birbirinden canlı, göz alıcı, doğanın kendi paletinden fırlamış gibi duran renklerde çiçekler neşeyle başını uzatıyordu, aralarında yabani, narin kır çiçekleri bile vardı. Sadece çiçekler değil, yan yana, sanki birbirine yaslanmış gibi, uyum içinde, sağlıklı ve gürbüz görünen envai çeşit sebze ve meyve bitkisi yetişiyordu; parlak kırmızı domatesler, mor patlıcanlar, yeşil biberler, altın sarısı mısırlar... Her şey özenle, büyük bir bilgiyle, sabırla ve sevgiyle düzenlenmiş, toprağı işlenmişti. Bahçenin her yanından bir hayat fışkırıyordu; arılar vızıldıyor, kelebekler dans ediyor, kuşlar dallarda şakıyor, yapraklar rüzgarda neşeyle hışırdıyordu. Küçük bir su birikintisinin kenarı, sanki sihirli bir dokunuşla büyümüş gibi duran nilüferlerle süslenmişti. Kambur Dede'nin bahçesi, adeta dünyanın tüm doğal güzelliklerinin, tüm bereketinin toplandığı, küçültülmüş, yaşayan, nefes alan bir cenneti andırıyordu. Diğer bahçelerin gösterişli ama bazen yapay duran güzelliğine karşılık, burası canlı, gerçek, içten bir güzellik sergiliyordu.

Kambur Dede'nin bahçesini gören köy halkı, hızla birbirlerine baktılar ve gözlerinde aynı ifadeyi gördüler: Hayranlık, şaşkınlık ve derin bir anlayış. O ana kadar jürinin aradığı güzelliğin çok daha ötesinde, daha derin, daha anlamlı, ruhlarına dokunan bir güzellikle karşı karşıya olduklarını fark ettiler. Bu bahçeyi bu kadar özel yapan sadece bitkilerin sağlığı veya renklerin cümbüşü değildi. Bu bahçe, Kambur Dede'nin sevgiyle, sabırla, şefkatle ve doğanın döngüsüne duyduğu derin saygıyla yetiştirilen her bir bitkinin yansımasıydı. Her dikilen fideye, her sulanan toprağa, her temizlenen yabani ota akıtılan emek... Kambur Dede'nin o bükülmüş sırtının altında atan kocaman, sevgi dolu kalbi, doğaya, toprağa, tüm canlılara ve aslında hayata karşı duyduğu saf, koşulsuz sevgiyle doluydu. İşte bu içsel sevgi, bu kalbinin güzelliği, dışarıya taşmış ve bahçesinin her zerresine, her yaprağına, her çiçeğine işlemişti. Fiziksel olarak bükülmüş bedeni, yarattığı bu canlı, hayat dolu, bereketli güzellikle keskin ama etkileyici bir tezat oluşturuyordu. Köylüler anladı ki, Kambur Dede'nin bahçesi, sadece bir toprak parçası, bir bitki yığını değil, onun büyük, sevgi dolu, bilge kalbinin canlı, nefes alan bir aynasıydı. Gerçek güzelliğin nerede saklı olduğunu o an tüm kalpleriyle hissettiler.

Köy meydanına geri dönüldüğünde, atmosfer değişmişti. Gösterişli bahçeler hala duruyordu ama köylülerin gözleri başka bir yerdeydi. Jüri başkanı yarışmanın sonuçlarını açıklamaya başladığında, en gösterişli bahçeler bir bir anons edilirken, köylülerin aklı ve kalbi hala Kambur Dede'nin bahçesindeydi. Nihayet, jüri başkanı son kararlarını açıkladığında, tüm köy büyük bir şaşkınlık ve ardından tarifsiz bir sevinç yaşadı. "Ve bu yılki En Güzel Bahçe yarışmasının birincisi... Kambur Dede!" Bir anlık şaşkınlık dolu sessizliğin ardından, tüm köy halkı ayağa kalktı ve içten gelen, hak edilmiş, coşkulu bir alkış tufanıyla Kambur Dede'yi tebrik etti. Jüri üyeleri, başlangıçta aradıkları yüzeysel, dışsal güzellik yerine, Kambur Dede'nin bahçesindeki o derin anlamı, yaşam enerjisini ve kalpten gelen sevgiyi görmüşlerdi. Kambur Dede, her zamanki alçakgönüllülüğüyle yavaşça öne çıktı, yüzünde derin çizgilerin arasında parıldayan, bilge, mutlu bir gülümsemeyle ödülü (belki de köyün ustaları tarafından topraktan yapılmış, üzerinde minik çiçek desenleri olan basit ama değerli, sembolik bir ödül) kabul etti. Teşekkür ettikten sonra, o tatlı, bilge ve şimdi biraz daha yüksek tonda çıkan sesiyle tüm köye hitaben yüreğinden gelen sözleri söyledi: "Bu ödül için minnettarım, bu güzel jestiniz beni çok mutlu etti. Ama bilin ki bu bahçe... O sadece toprak ve bitkilerden ibaret değildir. Bu bahçe, benim yüreğimin bir yansımasıdır, bir simgesidir. Her diktiğim fidana akıttığım sevgi, her suladığım toprağa kattığım sabır ve şefkat... Bu bitkilerin canlılığı, onların güzelliği ve bereketi, aslında içimdeki sevginin, umudun, inancın ve hayata bağlılığımın bir yansımasıdır. Unutmayın, toprağa ne verirseniz, o size daha fazlasını, kat kat fazlasını verir, tıpkı kalbe sevgi verdiğinizde onun da çoğalması gibi. Gerçek güzellik, dışarıda değil, içimizde saklıdır."

Kambur Dede'nin bahçesi, o günden sonra köyde sadece birincilik kazanan bir bahçe değil, aynı zamanda bir efsaneye, köyün en değerli hazinesine dönüştü. Herkes onunla gurur duyuyor, onun bilge sözlerini daha çok dinliyor ve sık sık bahçesinde bir araya gelmekten, o huzur dolu atmosferi solumaktan büyük mutluluk duyuyordu. Bahçe, köy halkı için bir buluşma noktası, bir huzur ve ilham kaynağı olmuştu. İnsanlar oraya sadece o eşsiz doğal güzelliği görmek için değil, Kambur Dede'nin bilge sohbetini dinlemek, ondan toprağın sırlarını, bitkilerin dilini ve hayatın derin derslerini öğrenmek için gelirlerdi. Kambur Dede, sadece bir bahçe yarışmasını kazanmamıştı; o, köy halkına sevginin, sabrın, emeğin, içtenliğin ve alçakgönüllülüğün, en gösterişli, en dışsal güzelliklerden bile çok daha değerli, çok daha kalıcı ve çok daha anlamlı güzellikler yaratabileceğini canlı bir örnekle, bükülmüş ama güçlü bedeniyle göstermişti. O, bedensel engeline rağmen, kalbinin güzelliğiyle tüm köye ışık saçan, yol gösteren bir fener olmuştu.

Kambur Dede'nin sade yaşamı, bükülmüş sırtına rağmen taşıdığı o büyük, sevgi dolu kalbinin etrafındaki dünyaya nasıl ışık saçtığını, nasıl güzellikler, nasıl hayatlar yarattığını gösteren unutulmaz, ilham verici bir örnek oldu. O, destanlarda anlatılan, kılıç sallayan ya da hazineler bulan bir kahraman değildi; o, sabrıyla, sevgisiyle, bilgeliğiyle ve alçakgönüllülüğüyle köy halkının kalplerinde taht kurmuş gerçek bir kahramandı. Onun hikayesi, fiziksel görünüşün veya dışsal gösterişin asla bir insanın değerini, güzelliğini tanımlamadığını, asıl önemli olanın iç güzellik olduğunu, sevginin, emeğin ve inancın en çorak topraklarda bile, en zorlu koşullarda bile cennet yaratabileceğini öğreten değerli bir efsaneye dönüştü. Etrafındakilere ilham veren Kambur Dede'nin hikayesi, köyde nesilden nesile, fısıltılarla, şarkılarla, sohbetlerle, derslerle aktarıldı ve zamanın ötesine geçerek unutulmaz bir mirasa dönüştü, her dinleyene kendi kalbinin bahçesine iyi bakmasını fısıldadı.

 

WORD Olarak İndir

Dosya hazırlanıyor, lütfen bekleyiniz...

5

 

PDF Olarak İndir

Dosya hazırlanıyor, lütfen bekleyiniz...

5

İnstagramda takip et

YouTube Kanalımıza Abone Ol

WhatsApp Gruplarımız

Tüm Grupları Görmek İçin Tıklayın


Kambur Dede Masalı adlı dosyayı indir.
2023-2024 Kambur Dede Masalı Kambur Dede Masalı 2023-2024 Kambur Dede Masalı adlı dosya bu içerikte yer almaktadır.
Kambur Dede Masalı adlı dosya 26-04-2025, 21:17 tarihinde admin tarafından eklenmiştir.
Kambur Dede Masalı adlı dosya Eğitim Kategorileri / Masal - Hikaye kategorisinde yer almaktadır ve bugüne kadar 8 defa ziyaret edilmiştir.
Kambur Dede Masalı adlı dosyamızı google da aramak için Kambur Dede Masalı

Konu Etiketleri:

Benzer İçerikler: Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste Benzer İçerikler - Çok Yakın Liste